Ακόμα ένα πολύ σημαντικό μνημείο του χωριού. Χρησίμευε να θρυματίζει σιτάρι για πλιγούρι, καρύδια για γλυκά και σπερνά.
Στη φωτογραφία είναι ο μικρός μου γιός που την κοιτάζει χαμογελαστός.
Ξεκινάω αυτό το ιστολόγιο με σκοπό να ανεβάζω βασικά φωτογραφίες από το χωριό Κουφόπουλο και τη γύρω περιοχή και ότι άλλο προκύψει. Σχόλια και παρατηρήσεις ευπρόσδεκτα φυσικά. Μόνο που δεν υπόσχομαι άμεση απάντηση καθώς η έλλειψη χρόνου ίσως δεν θα μου επιτρέπει να παρακολουθώ το παρόν ιστολόγιο συνεχώς, δε νομίζω να έχει και πολύ κίνηση άλλωστε.
2 σχόλια:
ΩΡΑΙΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΟΥ!ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ Ν ΑΓΑΠΑΝΕ ΝΑ ΠΟΝΑΝΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΟ...ΚΙ ΕΤΣΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ...ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΙΚΡΕΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΛΕΒΕΙΣ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙΣ ΕΚΕΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙΣ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΣΟΥ.ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΘΑΚΗ..?ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ Ο ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!! ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΑΥΤΟ.Η ΕΣΤΩ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ.ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ ?
Πολύ ωραία εικόνα, από όλες τις απόψεις. Μακάρι να αγαπήσουν κι αυτά τα παιδιά το χωριό, όπως εμείς.
Δημοσίευση σχολίου