Μια απίστευτη ιστορία.

Όπως είναι σε όλους γνωστό από τις αρχές του 20ου αι. πολύς κόσμος μετανάστευε ελπίζοντας σε καλύτερη τύχη. Το χωριό μας δε θα μπορούσε να είναι εξαίρεση.

Μεταξύ πολλών άλλων,μετανάστες στην Αμερική ήταν και δύο αδέρφια της Νεράτζως Τζαβέλλα, το γένος Γκουβέτση. Τα αδέρφια Γκουβέτση λοιπόν έφυγαν λίγο μετά το στρατό και δεν ξαναγύρισαν ποτέ. Λίγα χρόνια μετά σταμάτησαν να γράφουν στους δικούς τους και χάθηκαν τα ίχνη τους. Κανείς, ούτε οι συγγενείς τους δεν ήξεραν τι απέγιναν.
Φέτος λοιπόν, τον Ιούλιο του 2010, μια 20χρονη κοπέλα απόγονος κάποιου εκ των δύο αδερφών από την Αμερική, ήρθε στο χωριό ψάχνοντας την οικογένεια της καταγωγής της. Ευτυχώς, στην Ανδρίτσαινα συνάντησε το Φωτη που ξέρει αγγλικά και μπόρεσε να συνεννοηθεί. Ήρθε σε επαφή με τους συγγενείς της, τους Παναγιώτη και Βαγγέλη Τζαβέλλα,  τη Δώρα και την κόρη της Βαρβάρα καθώς και την Αγγελική της Τασίας. Διαβάστε πως περιγράφει η ίδια την εμπειρία της εδώ.  ( http://misscoven.blogspot.com/2010/07/one-where-i-find-where-i-came-from-and.html )

Η Κάτω Βρύση

Η κύρια πηγή νερού στο χωριό Κουφόπουλο.

Αλώνισμα στη Λυνίσταινα

Τα αλώνια είναι βέβαια παρελθόν εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτή εδώ είναι κάτι σαν αναμνηστική γιορτή που γίνεται στη Λυνίσταινα κάθε χρόνο.

Η συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι τον Ιούλιο του 2006.

Πρωτεργάτης της γιορτής είναι ο δάσκαλος (συνταξιούχος τώρα πιά) Πέτρος Γιαννόπουλος.

Άντε δάσκαλε, τώρα που μας καλόμαθες και έγινε και το αμπέλι σου περιμένουμε και τη γιορτή του τσίπουρου :-)))